Atam mənə;

- Ay oğul harada görüldü ki, yada harada eşitdin ki, yaxşılıq mükafatlanır ? 

Toyuğun yumurtdası fərəyə qalır ? 

Heç vaxt bizimlə olmayan, doğma olur ?

Çılpaqın qarnı tox olur ?

Kor adam gözlərinə inanır ?

Balam Allahdan qorx və mənim yolumu gözlə.

Ay dədə gözlərim yoldadır. Təkəm sənsiz. Bu həyat yorur məni. Nolar, gəldə ! Məni ağlamağı öyrətdin.

P.S- Rəhmətlik atam deyərdi ki;

- Fikirlisənsə qarmon ifasında 

" Həyat rəqsi" nə qulaq as....