Hardansa rastıma çıxdı..
Polina Barskova
Şairə, yazıçı. 1976-cı ildə Sankt-Peterburqda doğulub. Sank-Peterburq Universitetinin filologiya fakültəsini bitirib. Şeirləri ona bir sıra ədəbi mükafatlar qazandırıb. İlk nəsr kitabı olan "Canlı səslər" 2015-ci ildə Andrey Belıy mükafatına layiq görülüb. 1998-ci ildən ABŞ-ın Kaliforniya ştatında yaşayır, Berkli universitetində çalışır, həm də Amherstdəki Hemşpir-kollecdə rus ədəbiyyatını tədris edir...
***
İçinə atılmış daşın
üstünü örtən su kimi
Həyat qapayır ölümü.
Və mənasızcasına "yox" bağıran mən
yaxşılıqların ağuşuna
huşsuzcasına yıxılaraq
"hə" deyə zarıyıram.
Açıq-saçıq uçub gedir
Pəncərəsi şehli təyyarəm.
Qonşuluğumdakı qadın
Mənə lazım olan sərbəstliyi bəxş eləyib
Tərpənmədən yatır.
Gərəksiz üzlərə mənzərəyə baxırmış kimi
Baxıram:
Kandara çıxan əlil də olsa
Ordan uzaq çimərliyə baxır
Və ilan kimi qıvrılan bədənləri görür,
Parıldayır, sürüşür,
qadınlar uçuşur arılar kimi,
və daşlar xışıldayır.
Nə qibtə hissim var, nə də qəzəbim,
Nə də başqa bir küfr fikrim var.
Bir dəfə
səni ölüm gətirmişdi mənə -
qucağında küçük gətirən qız kimi...
İndisə alıb gedir
Başqalarının yanında öyünsün deyə...
Qara, qızılı, çılpaq,
dəhşət saçan şikəstləri
sənə heyran etməkdən bezib o artıq.
O sənin yazılarınla
Dostlarını əyləndirmək istəyir.
Amma mənim
Çaşıb qaldığım bir məsələ var:
Yoxluqlar aləmi
Sənə ehtiyac duyur, deməli, həm də mənə.
Cənubdakı həmin ev kimi o çox gözəldi.
O evin kandarından bir şikəst
Süzür gözəl çimərliyi
Və o dişsiz adam
Ev sahibəsini kandara çıxmağa çağırır...
Tərcümə edən: Zahid Sarıtorpaq
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 14 aprel.
Oxunub: 140